“Voeding is meer, dan wat je in je mond stopt.
Ook je gedachtes voeden je lichaam, beïnvloeden je gezondheid en je vitaliteit.
Eet gezond en heb jezelf lief“.
“Let food be thy medicine
and medicine be thy food”
Hippocrates
Toen ik deze zin voor het eerst las een paar jaar geleden, ging mijn apothekersassistente-hartje sneller kloppen. Werkzaam in de reguliere gezondheidszorg én zelf recent het effect ondervonden van gezonde voeding, las ik alles over voeding wat er maar te vinden was.
Toen ik meer las over de invloed van voedingstoffen op je gezondheid, vielen kwartjes op hun plek. Voor ik het wist, zat ik in de opleiding tot orthomoleculaire voeding en suppletie-adviseur en daar opvolgend natuurvoedingsadviseur.
Uitdagingen
Met het ingelijste diploma aan de muur, was ik al snel gestart met mijn praktijk. Dit zorgde gaandeweg voor steeds meer uitdagingen. Ik merkte bij de mensen die ik begeleidde, dat mijn adviezen, hoe praktisch en eenvoudig ook, niet of onvoldoende opgevolgd werden.
Ondertussen probeerde ik thuis ook mijn eigen adviezen uit te voeren onder het motto: practise what you preach. Soms ging het heel goed, maar als het dan weer druk of stressvol thuis was, at ik dingen waar ik echt niet blij van werd, plus, ik legde de lat op gebied van gezond eten steeds hoger.
Overdag werkte ik bij de apotheek, bouwde in de vrije uurtjes een bedrijf op, en daar was ook mijn lieve gezin die mijn zorg en aandacht vroeg. Ik stond altijd “aan”, was altijd bezig met het één of het ander. Geen gouden combinatie, zoveel hooi op mijn vork…
Het ontbrak op elk van deze gebieden de volle aandacht en focus. Juist mijn geliefde wekelijkse eetplanningen met liefst weer nieuwe recepten om te testen en uitproberen, lieten regelmatig te wensen over. Was de dag alweer voorbij, had ik nog geen planning en liep ik om 17u bij de Jumbo op zoek naar een snelle maaltijd. Gekke was, realiseer je je pas veel later natuurlijk, dat ik op dit punt al geheel onbewust, op zoek was naar een nieuwe dynamiek in mijn leven. Zo voelde het echter niet. Voelde meer als aanpakken, doorpakken, méér vragen dan antwoorden in mijn hoofd.
Vanuit de overtuiging dat je hard moet werken om succesvol te kunnen zijn op welk vlak dan ook, de spreekwoordelijke handjes uit de mouwen, was ik hier letterlijk heel druk mee. Ging ermee naar bed, stond er vervolgens weer mee op. Ik was ontevreden en teleurgesteld in mezelf. Mijn klanten allerhande tips en adviezen geven, maar zelf deed ik het onvoldoende, vond ik zelf.
Wat is dan onvoldoende, én, wanneer is het dan wel goed? Ik deed van alles, heel erg mijn best ook, maar het leverde me netto niets op. Ik was zover dat ik wist dat het anders mocht, maar hoe?
Drijfzand
Ik stond voor een afslag in mijn leven: ik mocht keuzes gaan maken. Ik wilde me niet langer verstoppen achter het feit dat ik die drukke ondernemende moeder in loondienst was. Toen ik iemand de volgende zin hoorde zeggen toen ik een podcast aan het luisteren was, wist ik dat hier een boodschap voor mij in zat:
“Jezelf coachen is vergelijkbaar met vastzitten in drijfzand, daar kom je zelf niet uit. Je hebt iemand nodig op een vaste ondergrond, die jou de hand biedt om uit de modder te komen”.
Albert Sonnevelt
Die kwam dus binnen en meteen snapte ik waarom ik in dit vicieuze cirkeltje bleef hangen. Iedereen, coach of geen coach, therapeut of geen therapeut, kan iemand aan de zijlijn gebruiken. Om te reflecteren, om inzichten op te doen, om te groeien als professional, maar bovenal, te groeien als mens.
Ik heb inmiddels een fantastische coach die mij, meestal ongevraagd, een spiegel voorhoudt en vervolgens weer stimuleert mijn eigen kracht te voelen, mijn eigen pad te gaan volgen. Niet altijd even prettig, maar zonder schuren, geen groei. Ze heeft me leren op mijn bek te gaan, dit zonder oordeel aan te kunnen kijken en mijn persoonlijke les hier uit mogen halen.
Antwoorden uit mijn hart en ziel
De beste tip die ik van haar kreeg, is mezelf toestaan te gaan niets-doen. Niets-doen…? De mouwen mochten omlaag, zweet verdween van mijn voorhoofd en… daar zat ik, Esther te zijn. Dit was dus nog niet zo gemakkelijk, als je gewend bent om altijd bezig te zijn. Dit is een hele andere tak van sport, heel spannend en één vol vragen.
Maar in het niets-doen, ligt de ruimte om na te denken en te voelen. Kon ik leren door een heel andere bril naar mezelf te kijken. In de rust van de natuur, wandelend in het bos, zittend op bijzondere plekjes aan zee heb ik veel antwoorden gevonden.
“Als je goed kijkt, zie je ineens veel meer dan je in eerste instantie dacht…”
Vanuit hier kan ik de keuzes maken die uit mij komen, uit mijn hart en mijn ziel, misschien niet altijd logisch, voorspelbaar of rationeel. Ik heb naar mijn intuïtie leren luisteren, leren lummelen, dromen, en van hieruit heb ik leren geloven en vertrouwen in mezelf.
Ik heb mijn vaste baan heb opgezegd, slik!
Ik heb een spirituele reis naar Glastonbury geboekt zonder mijn gezin, yes!
Ik ben in de Zen-meditatiecursus gestapt en zit inmiddels alweer in de gevorderden groep, fantastische levenslessen leer ik hier. De stilte in mezelf opzoeken, is een fijne manier om mezelf steeds beter te leren kennen.
Ik volg de coachopleiding via Wielwerk, waar ik leer coachen via de verbinding met de natuur en alles om ons heen. De natuur weet al hoe en daar kunnen we allen nog veel van leren, hoe mooi is dat!
Ook bezoek ik met regelmaat een kei van een spiritueel therapeut, over mijn eigen ontwikkeling als mens, als coach, als energiewerker.
Steeds vaker zoek ik bewust het contact met de natuur. Het bos heeft me al zoveel laten zien en geleerd. Voel een enorme connectie met de bomen, stromend water, de geur van de herfst, loop liefst op twijfelachtige paadjes. Die zijn nog niet gebaand of geijkt en stimuleren me op onderzoek te blijven gaan.
Door keuzes te maken op energetisch gebied, is er het gevoel van ruimte ontstaan. En ik ben er nog niet, het is een ongoing reis tot het eind van mijn dagen.
Lief zijn voor jezelf
Ik geloof dat gezonde voeding een belangrijke schakel in je vitaliteit is, net als bewegen en ontspanning. Maar wat maakt nu, dat de puzzelstukken voeding, beweging en ontspanning mooi in elkaar passen én met elkaar gaan samenwerken? En nog een stapje verder, gaan spelen en dansen?
De magie zit in ons allemaal, in ons persoontje, want het gaat om jou, hoe je over jezelf denkt. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als je deze vragen leest:
♥ Hoe gaat het nu écht met jou?
♥ Hoe denk je over jezelf?
♥ Hoe lief ben je voor jezelf?
♥ Wat moet je allemaal van jezelf? En, kun je daar wel aan voldoen?
♥ Hoe goed ben je in niets-doen om gewoon “te zijn”?
♥ Welke overtuigingen en gedachtes heb je als het gaat over eten, over gezonde voeding?
Al deze vragen heb ik me meerdere keren mogen stellen. De antwoorden waren de eerste keren niet mals. Ik dacht mezelf te kennen als een erg aardig, lief en vergevingsgezind persoon. Tot het over mezelf ging.
Onbewust was ik bikkelhard voor mezelf en moest ik van mezelf iets doen met alle “goede en leuke” ideeën die continu oppoppen in mijn hoofd.
De puzzel compleet
Wat ik jou wil meegeven, is dat het niet kunnen slagen in je zoektocht naar gezond eten en leven, niets te maken heeft met een gebrek aan kennis, doorzettingsvermogen of discipline. Wellicht ontbreekt er een essentieel stukje van de puzzel.
Wat de puzzelstukken voeding, beweging en ontspanning, tot de magische eenheid maakt, wat deze puzzel alleen maar kan doen slagen, is het vierde puzzelstuk: de relatie met jezelf, de magie in jou. Dit maakte het plaatje ook voor mij, compleet.
Balans
Op voedingsgebied gaan bij mij gezond eten nu hand in hand samen met bewust-zijn. Zo voed ik mijn lichaam het liefst, fysiek en energetisch. Dit doe ik uiteraard door in de basis gezond te eten, met de ruimte om te smokkelen, te genieten van iets zonder schuldgevoel. Blijkt het nóg lekkerder te smaken.
Mezelf energetisch voeden betekent voor mij veel de natuur in, mediteren, een orakelkaart ter ondersteuning, lummelen, sporten en het contact zoeken met gelijkgestemden.
Omdat mijn leven op de meeste vlakken nu overzicht heeft, ik me niet meer geleefd voel, is gezond eten iets geworden wat niet meer dan logisch is, een verlengstuk van mezelf. Het hoort bij mij, net zo goed als dat ik sporten weer opgepakt heb, na een stop van anderhalf jaar. Het is wie ik ben, evenals genieten van een goed glas wijn en stroopwafels! Ik heb de balans gevonden tussen lief zijn voor mezelf en lief zijn voor mijn lichaam.
Het verborgen goud
Voor jou ligt de uitdaging om op zoek te gaan naar het goud in jou. Het is er al, in jou, goed verborgen onder al die gedachtes, overtuigingen die jou al die jaren zo gediend hebben.
Stel jezelf de vraag of dat vandaag de dag nog zo is, of dat ze je groei juist in de weg staan. Durf je naar de antwoorden op zoek te gaan? Met alle liefde kijk en reis ik een tijdje met je mee. Zo ga je vanzelf op jouw eigen, authentieke mooie manier, leven en leren te spelen en dansen met voeding.
Het is mijn missie om jou te inspireren op zoek te gaan naar jouw goud.
Door te gaan spelen en dansen met voeding.
Dit betekent dat ik jou alles leer qua voeding en je begeleidt in de stappen die je gaat zetten. Spelen en dansen kennen geen fout. Het gaat altijd om wat jij kunt leren, mét plezier, mét zelfliefde. Soms keihard onderuit gaan, zonder oordeel, zonder verwijt. Maar wel met een: oooohhhh, doe ik dat zo? Waarom dan? En, het kan dus ook anders?!
Verander hoe je naar jezelf kijkt en de wereld verandert. Durf jij de touwtjes zelf in handen te nemen en leider van je eigen leven te worden? Ga op zoek naar het goud in jou…. en de wereld verandert.
Nog steeds nieuwsgierig?
Laat hiernaast je gegevens achter en ontvang mijn blogs en updates via de mail. Zo blijf je op de hoogte…